Sevgili arkadaşlarım Nimet ve Funda ile gittiğimiz Kaz Dağlarında dinlemiştik bu hikayeyi, hikaye değil aslında gerçek bir olaydı anlatılan, birinci ağızdan dinlemiştik. Daha sonra Funda sitesinde PABUÇLU TAVUK SENDROMU adıyla yayınladı. Okurken büyük keyif aldım. Gerçekten ibret vericiydi.
Funda, tavuğun ayaklarından pabuçlar çıkarıldıktan sonra geliştirdiği davranış biçimini öğrenilmiş çaresizlik olarak tanımladı ki, doğrudur. Ve sonra bu davranışın insanlarda nasıl biçimlendiğini yazdı, buna da katılıyorum ve bir şey de ben eklemek istiyorum:
Hadi diyelim, tavuk başına gelenlerden bihaber, peki ya biz? Farkında olmamıza rağmen o pabuçların etkisinden bir türlü kurtulamayan bizlere ne demeli?
Ben kendi adıma; yaşam alışkanlıklarını değiştirmenin aslında sanıldığından daha kolay olduğunu söylemek istiyorum.
Hayatımızda yaptığımız değişikliklerin temelinde dört ana unsur yatıyor. Sırasıyla: birincisi FARKINDA OLMAK, ikincisi KARAR VERMEK, üçüncüsü DOĞRU ZAMAN, dördüncüsü İLK ADIM.
Bu dört silahşörler sırayla bir araya gelince inanın yapamayacağımız hiç bir şey yok.
Yeter ki, ayaklarımızda pabuç olmadığını farkedelim.
Daha sonra, dört silahşörler hakkında duygu ve düşüncelerimi de paylaşacağım.
Sevgiler.
Bu dört silahşörleri teker teker tekrarlayıp kafama kazıdım :)) Gerçekten her biri ancak birbiri ile var olabilen ve biraraya geldiğinde ise muhteşem döngüyü oluşturan bu unsurları hayatımıza tatbik edebilmek zor ama bir o kadar önemli.
YanıtlaSilSevgiler!